Wetenschappers hebben resten van DNA ontdekt in een fossiel van een zeeschildpad die nauw verwant is aan de hedendaagse Kemp’s ridley en olijfkleurige ridley schildpadden. Het fossiel dateert van 6 miljoen jaar geleden en is opgegraven aan de Caribische kust van Panama in 2015. Dit is een van de zeldzame keren dat genetisch materiaal is geïdentificeerd in zulke oude fossielen van een gewerveld dier.
Het fossiel is gedeeltelijk bewaard gebleven, met een relatief complete carapax – het schild van de schildpad – maar niet de rest van het skelet. De schildpad zou ongeveer 30 centimeter lang zijn geweest toen hij nog leefde. In sommige van de osteocyten (botcellen) in het fossiel waren celkernen bewaard gebleven. Deze reageerden op een chemische oplossing die de onderzoekers in staat stelde om de aanwezigheid van DNA-resten te herkennen.
Onderzoek naar oude DNA-resten
De ontdekking van DNA-resten in een fossiel van 6 miljoen jaar oud is een belangrijke doorbraak in het onderzoek naar oude genetische materialen. Het biedt wetenschappers de mogelijkheid om meer te weten te komen over de evolutie en biologie van uitgestorven soorten. Bovendien kan de studie van dergelijke oude DNA-resten bijdragen aan ons begrip van de geschiedenis van het leven op aarde en de processen die hebben geleid tot de huidige biodiversiteit.
Toekomstige toepassingen en onderzoek
Deze ontdekking opent de deur naar verder onderzoek naar de genetische samenstelling van uitgestorven soorten en kan mogelijk leiden tot nieuwe inzichten in de evolutie van het leven op aarde. Bovendien kan de studie van oude DNA-resten in fossielen bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe technieken en methoden voor het analyseren en interpreteren van genetische gegevens. Dit kan op zijn beurt leiden tot nieuwe toepassingen op het gebied van genetica, biotechnologie en paleontologie.